Er is voor het Koninkrijk van God zo ontzettend veel ijver, die alleen maar te maken heeft met de bevrediging van het eigen vlees, zoals Paulus dit zegt in Kol.2:23. En Jezus heeft gezegd van mensen die in Zijn Naam geprofeteerd hebben en in Zijn Naam boze geesten uitwierpen: „Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid” (Matt.7:23). En een andere keer zegt Hij: „Sinds die tijd wordt het Evangelie gepredikt van het Koninkrijk Gods en ieder dringt zich erin” (Luc.16:16b). Dat betekent dus, dat er wetteloze indringers zullen zijn, die proberen een greep te krijgen op het Koninkrijk van God! Natuurlijk wil geen van ons tot die groep mensen behoren en niemand van ons zal door zulke mensen beïnvloed willen worden. Jezus gaf aan Zijn Gemeente de gave van onderscheiding (1Kor.12:10), zodat we aan de geest, de gezindheid waarmee iemand het werk van God doet, kunnen onderscheiden of het een werkelijke dienstknecht van God is of niet.
Worden wij door eigen-liefde gedreven of door liefde tot de levende Heer?
Willen wij het Koninkrijk van God dienen, of willen wij een indrukwekkend groeiende organisatie zijn? In het leven van Paulus is gebleken hoe lief hij de Here had. Alle nood en beproevingen hebben hem niet weerhouden om niet alleen een dienstknecht van Jezus te zijn, maar ook een liefdevolle en toegewijde dienaar van de gelovigen (:5).
En de zegen die door zijn werk kwam, maakte niet Paulus groot, maar verheerlijkte God! Laten we God bidden om een verbroken geest, zodat we nooit heerschappij zullen voeren over het geloof van de ander, maar juist medewerkers zullen zijn aan hun toewijding aan Hem!