Wat zal Jozef wanhopig geweest zijn toen hij in de put was geworpen door zijn broeders. Hij zal zeker gedacht hebben: ‘Ze laten me in de put zitten totdat ik dood ben’. De broers waren eigenlijk ook van plan Jozef te doden. Alleen Ruben wilde Jozef redden, maar dat wist Jozef niet.
Gaf Jozef alle hoop op? Jozef was wel erg bang, maar in zijn angst riep hij tot God. „Uit de diepten roep ik tot U, o Here, Here, hoor naar mijn stem.” Iets dergelijks zal Jozef gebeden hebben. God luisterde naar Jozef. Het was niet Gods plan, dat Jozef ellendig zou sterven in de put. God had een heel ander plan met Jozef. De Ismaëlieten kwamen en de broers verkochten Jozef aan deze kooplieden. Dat was geen verblijdende verlossing voor Jozef, want het lot van een slaaf was in die tijd beslist geen prettig lot. Maar dit alles paste in het plan van God, Die alle gebeurtenissen in Zijn Hand heeft. Gods gedachten zijn hoger dan onze gedachten. Onze dromen worden nog zo weinig geïnspireerd door God, omdat onze gedachtenwereld niet aan Hem is gewijd.
Jozef zal na zijn mooie dromen, waarin hij droomde dat zijn vader, zijn moeder en zijn broers bogen voor hem, misschien wel gedacht hebben: ‘Zullen die dromen waar worden?’ Dat was immers ook de brandende vraag bij zijn vader Israël (Gen.37:10)?! Maar Jozefs dromen werden waar! De broers hebben geknield voor Jozef. Maar toen zij knielden, zag Jozef, die toen onderkoning van Egypte was geworden, niet hoogmoedig op hen neer. Hij had zich gewillig laten vormen in de handen van zijn grote God.
Zijn wij bereid ons zo te laten vormen in Gods Handen?