Wat een lang stuk en hoe moeilijk te begrijpen! Maar het is wel heel erg belangrijk. Want hier wordt gesproken over, vergeleken met de priesterdienst van het Oude Verbond, het geheel andere van het priesterschap van Jezus.
Toen God het Verbond sloot met Israël in de woestijn, was dat natuurlijk een groots gebeuren. Toch valt dit helemaal in het niet bij wat God uiteindelijk voor ons bereid heeft! De profeet Jeremia (Jer. 31:31) getuigt hiervan: „Zie, de dagen komen, luidt het Woord des Heren, dat Ik... een nieuw Verbond sluiten zal”. Niet zoals het Verbond dat Ik met hun vaderen gesloten heb ten dage dat Ik hen bij de hand nam. En Paulus zegt: „Om de overtredingen te doen blijken is zij (lees: verbond van de wet) er bijgevoegd, totdat het zaad (Jezus) zou komen, waarop de belofte sloeg”(Gal.3:19).
God spreekt dus van een nieuw en beter Verbond, waarvan Jezus Christus de Hoge-Priester is. Het Oude Verbond kende een priestergeslacht, het ambt ging over van vader op zoon. Het Nieuwe Verbond kent maar één Hoge-Priester die tot in eeuwigheid blijft, want Hij is uit de doden opgestaan en leeft tot in eeuwigheid. In tegenstelling tot de vele herhaalde offers van het Oude Testament, heeft Hij „eens en voor altijd” Zichzelf ten offer gebracht tot een volkomen verzoening van al onze zonden. Laten we dan niet langer leven vanuit het oude, maar met grote vreugde ons onderwerpen aan het Nieuwe Verbond, dat God ons onvoorwaardelijk aanbiedt door onze eeuwige Hogepriester: Jezus Christus. Hij heeft door Zijn offer aan het kruis van Golgota voor ons de weg geopend om, verzoend met God, een zinvol en vruchtbaar leven te leven ten dienste van God en van allen die Hij tot onze naasten maakt.