Wie is er wijs en verstandig onder u?”
Wat voor antwoord moeten we daar nu op geven?! Paulus zegt: „Indien iemand zich inbeeldt enige kennis verworven te hebben, dan heeft hij nog niet leren kennen, zoals het behoort” (1Kor.8:2).
Het antwoord op bovenstaande vraag zal dus nooit gegeven kunnen worden door onze vinger op te steken. Wie wijs en verstandig is zal dit tonen door zijn goede wandel in wijze zachtmoedigheid.
Zolang bittere naijver en zelfzucht de vruchten van onze wijsheid en van ons verstand zijn, openlijk of nog diep in ons hart verborgen, dan weten we dat we nog niet een door God geschonken wijsheid en verstand ontvangen hebben. Of misschien is het ons al lang geschonken, maar hebben we nog niet geleerd daar uit te leven, omdat onze eigenwijsheid ons nog redelijk genoeg verder kon helpen zonder onze neus al te zeer te stoten! Maar al kunnen we nog zoveel met onze eigen wijsheid bereiken, God zegt hiervan dat het aards is en Hij stelt de aardse wijsheid op één lijn met: ongeestelijk en duivels!
Daarom: zolang wij nog leven en werken vanuit de wijsheid die deze wereld biedt, zal er onder ons naijver en zelfzucht blijven bestaan.
Maar wanneer we ons hiervan hebben laten reinigen door het kostbare bloed van het Lam van God, en als we ons met vreugde door Hemzelf laten onderwijzen in de hemelse wijsheid, dan zullen we ons baden in een heilbrengende ruimte van reinheid en vrede, van vriendelijkheid en gehoorzaamheid, van ontferming en waarheid.
Dit is geen droombeeld, maar geloofswaarheid.
Waarom willen we toch nog zo graag, tegen beter weten in, eigen-wijs blijven?!!