Rijkdom en bezit kunnen een zegen zijn van God.
Maar het is zo moeilijk om het werkelijk als een zegen te blijven beleven, omdat het gevaar zo groot is dat we ons bezit meer gaan liefhebben dan God, Die het ons geschonken heeft.
Vandaar dat Paulus waarschuwt onze hoop alleen op God gevestigd te houden, Die ons alles rijkelijk ten gebruike geeft om er goed mee te doen.
Wie veel op aarde bezit, wordt er al gauw door in beslag genomen en wil steeds meer bezitten. Daardoor kan hij, door zoveel zorg aan het aardse goed te moeten besteden, zich onmogelijk onverdeeld aan de Here toewijden!
Wat zou ik moeten toevoegen aan wat de Prediker ons vandaag zegt over het gevaar van rijkdom?!
Maar laten we niet denken dat dit slechts het probleem is van mensen die meer hebben dan wij.
Ieder mens heeft bezittingen op aarde. Hoeveel mensen die zeggen dat ze God willen dienen, zitten vast aan hun huis, aan hun meubels of aan hun eer? Misschien zou het goed zijn voor iedereen die God werkelijk wil dienen, een bepaalde tijd van zijn leven, ook financieel, geheel afhankelijk van Hem te zijn. Want zo alleen leert een mens te verstaan wat het betekent om echt afhankelijk van God te zijn en daardoor tot in het diepst van zijn ziel te ervaren dat God voor Zijn kinderen zorgt! Als we deze levensles hebben meegekregen, zal het heus niet meer moeilijk zijn om niet meer als een slaaf gebonden te zijn aan de ons toevertrouwde aardse goederen. Nee, dan zullen we als goede rentmeesters hiervan gaan verlangen, om naar Gods wil, er anderen mee te dienen.