En zij brachten tot Hem een dove, die moeilijk sprak, en smeekten Hem deze de hand op te leggen.”
Waarom brachten ze toch deze dove bij Jezus? Hoe kwam het dat er zo’n geloofsverwachting was? „En het gerucht van Hem drong terstond overal door in de gehele omgeving van Galilea” (1:28). De bediening van Jezus op aarde heeft maar kort geduurd en iedereen die de Messias verwachtte, moest weten dat Hij gekomen was. De profeet Jesaja had immers vele malen geschreven dat dít de tekenen van de Messias zouden zijn (Jes.29:18;35:5;61:1)!
Zal door tekenen, als wonderbare genezingen, dan ieder mens kunnen weten dat de Messias gekomen is? Wel nee! De wereld zal aan deze tekenen voorbij gaan. Men zal het hoogstens merkwaardig vinden, interessant of irritant! Maar voor iedereen die door geloof in de Schriften van Godswege verlossing voor deze wereld verwacht, zullen het vreugdevolle tekenen zijn.
De wereldsgezinde geestelijken van toen en nu hebben vanaf het eerste ogenblik de wonderen betwijfeld. Ook nu zal men bij een genezing liever de wetenschap dan God de eer geven! En als de wetenschap bij een genezing verstomd staat, zal het wonder liever ontkend worden dan dat men God de eer zou moeten geven. Maar aan algemene beschouwingen hebben we niets! God vraagt ons in dit gedeelte: ‘Hoe is het met jou?’ Is er dan een vreugdevolle dankzegging in ons hart of is er een kritische houding?
Als we dit stukje biddend lezen, krijgen we van God de geweldige kans om Jezus in al Zijn heerlijkheid te leren kennen en als Verlosser te aanvaarden of ...zullen we Hem in zelfgenoegzaamheid verwerpen?