De discipelen waren allen vrome Joden die van jongs af aan hadden leren bidden. Maar sinds zij Jezus hadden horen bidden, begrepen ze dat werkelijk bidden heel wat anders is dan mooie vrome gedachten omhoog zenden. Daarom zei één van hen: „Here, leer ons bidden”, waarop Jezus hun vele aanwijzingen geeft (Matt.6:6-9) en tenslotte een voorbeeld. Hij geeft geen formuliergebed, maar een voorbeeld om in de juiste gezindheid tot God te gaan. Daarom zegt Hij: „Bidt gij dan aldus” dat wil zeggen, op deze wijze.
Als we ophouden om het 'Onze Vader' als een formuliergebed na te zeggen en leren om in de gezindheid van het „Onze Vader” een eigen gebed te bidden, dat rechtstreeks uit een wedergeboren hart tot God uitgaat, dan worden onze gebeden weer zinvol en kunnen we weer antwoord vanuit de hemel verwachten.
„Uw Naam worde geheiligd” wil zeggen: als wij ons hart op God richten, wij beginnen met Zijn Naam groot te maken in lofprijzing en aanbidding.
„Uw Koninkrijk kome” wil zeggen: als wij ons biddend op God richten, wij dat moeten doen in het besef dat Zijn Koninkrijk baan zal breken op aarde. Hier ligt de basis van de wezenlijke onderwerping van onze wil aan Zijn Koninklijke Wil. Daarom is het goed om ons diep te buigen voor Hem en niet alleen met ons hart, maar ook met onze lippen eerbiedig te belijden dat, net als in de hemel, ook in ons hart Zijn Wil geschiede... Ach, wanneer we in die gezindheid bidden, wordt het haast begrijpelijk dat ons hart dan alleen nog maar dingen kan vragen waarin Hij verheerlijkt wordt en dan zal Jezus ons gebed ook kunnen verhoren!