Er zijn van die vrome lieden die zo heel meewarig van zichzelf kunnen zeggen dat ze tot niets goeds in staat zijn, maar deze vroomheid heeft niets met christelijk geloof te maken. Behalve als we het in zuiver bijbels licht gaan bezien.
We lezen in het gedeelte van vandaag duidelijk het tegenovergestelde: „Nu zal niets van wat zij denken te doen voor hen onuitvoerbaar zijn”. Dat zegt God als Hij de mens beziet in zijn streven om samen sterk te zijn.
Deze geest van Babel waait in onze tijd maar al te sterk. Kleine zaken worden door fusies wereldconcerns, landen verenigen zich tot grootmachten en de kerken blijven niet achter. Waar de kerken merken dat zij hun greep op de mensheid dreigen te verliezen, zoeken zij hun kracht in samenwerking en de kreet oecumene wordt het sterkst gehoord daar waar de kerk het meest haar invloed verloren heeft.
Dat is de geest van Babel. En als zulk een eenwording met succes bekroond wordt, hoeft dat ons niet te verwonderen, want God heeft het bij de torenbouw van Babel immers al gezegd dat als de mens zich gaat verenigen, zij samen tot geweldige dingen in staat zullen zijn?! Maar dat zal dan ook de kracht van de antichrist zijn!!
God laat Zijn Koninkrijk niet baanbreken onder de leuze: ‘Eendracht maakt macht!’ God zegt nooit: ‘Klont samen’, maar: „Gaat uit”, „Verspreidt u”.
Dan raken we elkaar niet kwijt, maar zullen we meer dan ooit gaan beleven hoe we elkaar nodig hebben. We zullen elkaar herkennen in onze diepe afhankelijkheid van Hem, die gezegd heeft dat we in Hem moeten blijven, omdat we zonder Hem niets kunnen doen.