God heeft niet aan Aäron en zijn zonen gevraagd of zij er voor voelden om het priesterambt te bekleden; zij werden eenvoudig hiertoe door God aangewezen!
In het laatste vers van het bijbelgedeelte van vandaag lezen we dat Aäron wel een heel grote verantwoording moest dragen, die eigenlijk geen mens zou kunnen dragen: hij moest de HERE heilig zijn, om de schuld te dragen die gelegen was in al de offers die de Israëlieten heiligden voor God. Dit woordje dragen houdt gelukkig meer in. Het betekent niet alleen dragen maar ook wegnemen, zoals het vertaald is in Lev.10:17. Maar hierin ligt dan ook iets geweldigs verborgen. Want er is geen schuld weg te nemen, zonder die ook te dragen. Aäron begreep natuurlijk best dat deze taak bovenmenselijk was. Wat moet hij toch van God gehouden hebben en Hem vertrouwd hebben, dat hij zonder aarzelen deze bovenmenselijke taak op zich genomen heeft!
Wat doet Aäron ons hier denken aan Jezus, van wie geschreven staat dat Hij al onze zonden niet alleen op Zich genomen heeft, maar ook weggedragen, voor eeuwig weggenomen, door te sterven aan het kruis op Golgota.
Noch de priesterdienst van Aäron in het Oude Testament, noch de priesterdienst van Jezus in het Nieuwe Testament is voor het ‘gezonde verstand’ te bevatten. De apostel Paulus zegt hierover onomwonden: „Doch een ongeestelijk mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is, want het is hem dwaasheid en hij kan het niet verstaan, omdat het slechts geestelijk te beoordelen is” (1Kor.2:14). Laten we daarom vanaf het begin van dit nieuwe jaar bidden om de leiding van Gods Geest bij het lezen van de Bijbel en bij alles wat in dit dagboekje op ons afkomt...