Zoals de tekst van vandaag ons laat zien, is nederigheid heus niet altijd een deugd. Nederigheid kan zelfs een gevaar worden, omdat we er door misleid kunnen worden. Er bestaat nl. ’gewilde’ nederigheid. Dat is een aangemeten nederige houding om daarmee te suggereren dat men werkelijk heel christelijk is. Dat is buitenkant-Christendom. Dat zijn de wolven in schaapskleding. Wie daarvan onder de indruk raakt, zal zeker de prijs, het doel dat God gesteld heeft, missen!
Er lopen veel van deze wolven rond. Ze verbijsteren mensen met hun kennis van de geheimenissen Gods. Ze hebben geweldige dingen gezien ‘in de geest’, maar Paulus zegt dat ze zonder reden opgeblazen zijn door hun vleselijk denken.
Maar wie kun je dan nog betrouwbaar achten? Paulus wijst ons de weg. Iemand die leiding wil geven in de Gemeente moet niet beoordeeld worden naar de geweldige dingen waarover hij zo indrukwekkend weet te spreken, maar naar zijn dagelijkse leven. Hoe is deze man thuis? Kan hij thuis leiding geven aan zijn kinderen? Hoe is hij ten opzichte van andere vrouwen? Is het een man gedreven door gevoelsstemmingen of is hij nuchter, zoals de Bijbel bedoelt? Staat zijn huis altijd open voor iedereen of wil hij zijn privacy niet opgeven? Is hij gauw ongeduldig, discussieert hij graag, is hij erg gesteld op z’n bezit? Allemaal vragen over het leven van iedere dag. Want als God geen heerschappij heeft over deze dingen, hoe zou God inspirerend kunnen werken door deze voorganger heen in de dingen van het Koninkrijk! Want juist door het leven van elke dag heen komt openbaar of we onszelf, of het Koninkrijk van God willen dienen!