Het boek Job eindigt met dit prachtige antwoord van Job aan God. Maar wie zal de peilloze diepte hiervan verstaan, zonder het hele boek Job te lezen?! Door wat een vreselijke diepte is deze man gegaan. Alles is hij kwijtgeraakt en wie kan de pijn beschrijven die de woorden van zijn vrome vrienden hem hebben gedaan? Maar in al deze beproevingen heeft bitterheid het moeten verliezen van het geloof in de levende God! Daarom is het antwoord van Job een antwoord van het geloof dat door zware beproevingen heen gerijpt is.
Job heeft in alles leren zien dat God de Almachtige is, en in de meest radeloze diepte van zijn leven heeft hij geleerd dat geen van Gods plannen wordt verijdeld! Het is vreselijk om in zulke diepten te raken. Maar hoe rijk is de mens die in die dieptepunten van het leven deze machtige les mag leren!
Dan worden we stil en gaan we ons schamen voor onze eigenwijze en eigenzinnige woorden, woorden zonder inhoud, armetierige napraterij, zonder diepte en daarom zonder levenwekkende kracht.
Niemand, die bruikbaar wil worden voor het Koninkrijk van God, mag woorden spreken die niet door de diepte van het eigen leven heen inhoud hebben gekregen. Want is het eigenlijk bij ieder mens niet zo, dat juist in de meest wanhopige ogenblikken van het leven, we God pas werkelijk gaan vertrouwen óf Hem de rug toekeren?! Wie het leven met al de stormen niet aandurft, vlucht in de ziekte of vervalt in ijdel, vroom gepraat. Maar, wie de moed ontvangt om te leven, ontmoet juist in die storm God, van wie hij eerst alleen maar wat vernomen had van horen zeggen, als zijn God, zijn Heer en zijn eigen hemelse Vader!