Amasja deed wat recht was in de ogen des Heren, staat in dit gedeelte.
Wat zou je beter kunnen wensen. Hij deed precies wat er in de wet stond geschreven. De moordenaars van zijn vader Joas bracht hij ter dood, maar hij roeide niet de hele verdere familie uit, zoals de volkeren rondom gewend waren. Neen, Mozes had immers geboden: „...ook zullen de kinderen niet om hun vaders ter dood gebracht worden; ieder zal om zijn eigen zonde ter dood gebracht worden”(Deut.24:16). Amasja kende de wet van God goed en hij hield zich daar ook aan.
In het Nieuwe Testament wordt verschillende malen gesproken over mensen die naar alle geboden en eisen des Heren onberispelijk leefden (b.v.Luc.1:6).
Wat een ijver, wat een toewijding! Maar de apostel Paulus zegt dat zij een ijver voor God bezitten, maar zonder verstand. Want onbekend met Gods gerechtigheid en trachtende hun eigen gerechtigheid te doen gelden, hebben zij zich aan de gerechtigheid Gods niet onderworpen (Rom.10:1-3). Zo was het ook met Amasja en zo is het maar al te vaak met ons. Als we maar een evenwichtig karakter hebben en een flinke dosis doorzettingsvermogen en geldingsdrang, dan kunnen we het zover brengen dat we de wetten van God aardig volbrengen. Maar God wordt niet verheerlijkt door de ijver van ons vlees. Met deze ijver stellen we slechts de duivel in het gelijk, die ons wijsmaakt dat we als God kunnen zijn (Gen.3:5). Echt onberispelijk worden we pas voor God als we alleen op Hem vertrouwen en alles waarop we buiten Hem om zouden kunnen vertrouwen, afzweren.