De meeste mensen hebben zo hun eigen mening gevormd over de persoon van Jezus. Jezus Zelf was helemaal niet geïnteresseerd in al deze meningen. Toch stelde Hij Zijn apostelen de vraag, wie zij dachten dat Hij was. Waarom? Omdat Hij er naar uitzag dat bij Zijn volgelingen dat ene getuigenis openbaar zou komen, nl. het getuigenis over Hem dat zij vanuit de hemel moesten ontvangen. Er zijn maar weinig blije ogenblikken van Jezus beschreven, maar als Petrus dit getuigenis onder woorden brengt: „Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God!”, dan reageert Jezus hier blij op: „Zalig zijt gij, Simon Barjona, want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar Mijn Vader Die in de hemelen is!”
Onze mening over Jezus zal de wereld niet veranderen, maar wanneer we aan God vragen wie Jezus toch is, dan ontvangen we een antwoord, zoals Petrus van Hem ontvangen heeft. Maar dan zal de wereld wel eens kunnen gaan schudden op z’n grondvesten! Want niet het getuigenis over Jezus dat we van vorige generaties overnamen, maar het getuigenis van de Heilige Geest in onze eigen harten is de basis waarop alleen de Here Zèlf Zijn Gemeente kan bouwen! De Gemeente die gebouwd werd op menselijke overleveringen wordt meer en meer afgebroken, maar de Gemeente gebouwd op het vanuit de hemel gegeven getuigenis (:16), zal door al de machten van het dodenrijk niet overweldigd kunnen worden.
We behoren niet tot de levende Gemeente en we zullen krachteloos blijven als we anderen proberen in te prenten dat Jezus de Christus zou zijn. Dat wordt trouwens door Jezus met nadruk verboden (:20). Maar als wij Hem aanbidden in Geest en in Waarheid, worden wij zèlf tot die ‘levende stenen’ waarmee Jezus Zijn Gemeente, ook in onze tijd, op bouwt!