De kern van de boodschap van de Hebreeënbrief is, dacht ik, heel goed weergegeven in Heb.7:19: „Immers de wet(sbedeling) heeft in geen enkel opzicht het volmaakte gebracht - maar thans wordt een betere hoop gewekt, waardoor wij nader tot God komen”.
Hoe komt het toch dat wij niet meer beseffen dat de kleinste in het Koninkrijk van God groter is dan de grootste uit de oude bedeling (Matt.11:11)!? Zijn we zo vervreemd van het Woord van God?! Zijn we, zoals de schrijver van deze brief zegt, afgedreven? Ik geloof dat het waar is! Maar laten we dan toch terugkeren naar de gezonde woorden van de Schrift en meer aandacht schenken aan hetgeen ons is toevertrouwd. Want als in de oude bedeling elke overtreding en ongehoorzaamheid zo streng gestraft is, hoe zullen wij dan ontkomen als we geen ernst maken met het geweldige heil, met de grootse roeping waarmee God ons geroepen heeft, namelijk om in de gezindheid van Jezus Christus in deze wereld te leven voor de mensen om ons heen!?
Telkens meer kom ik tot de schokkende ontdekking dat de wereld om ons heen het Christendom volstrekt ongeloofwaardig is gaan vinden. Maar hoe gelukkig voel ik me als ik merk dat juist deze mensen blijken te hunkeren naar een werkelijke openbaring van God. Ja, werkelijk heel de wereld ziet uit naar de openbaring van de zonen Gods. Ze zijn er geweest, door de eeuwen heen. Maar waar zijn ze nu, in deze barre tijd?
Laten we niet om ons heen zoeken, maar eenvoudig zeggen: ‘Here, hier ben ik! Ik wil ernst maken met wat ik van U gehoord en gezien heb en ik wil het op betrouwbare wijze gaan doorgeven aan de wereld om mij heen, zodat U daaraan eindelijk weer Zelf getuigenis kunt geven’!