Er was wel het een en ander aan vooraf gegaan voordat Petrus met de opmerking kwam: „Zie, wij hebben alles prijsgegeven en zijn U gevolgd”.
In vers 17 lezen we dat een man voor Jezus op de knieën viel en Hem vroeg wat hij moest doen om het eeuwige leven te beërven. Uiteindelijk heeft Jezus hem liefdevol gezegd: „...verkoop al wat gij hebt en geef het aan de armen, en gij zult een schat in de hemel hebben, en kom hier, volg Mij” (:21). Petrus was maar een arme visser toen Jezus hem riep, maar de man uit dit verhaal bezat vele goederen en hij ging bedroefd heen, omdat deze prijs hem nu nog te hoog was! Er ontstond onder de discipelen grote verslagenheid en ze vroegen zich af, wie dan wél behouden kon worden als de prijs zo hoog was... Maar Petrus zag een lichtpuntje: „Wij hebben alles prijsgegeven”. Wij hebben de prijs betaald... Hoe zal Jezus naar Petrus gekeken hebben toen Hij hem antwoordde? Met zorg of met medelijden? Wat moest Petrus nog veel leren, wat moest Petrus nog veel ontvangen! Bij Petrus ontbrak nog de werkelijke gloed van de onvoorwaardelijke liefdestoewijding aan Jezus!
Want wie Jezus heeft leren kennen als Heiland en Verlosser, niet als een historische figuur uit de bijbelverhalen, maar als de opgestane Heer, die heeft de grootste rijkdom welke in dit leven te vinden is, gevonden. Alle rijkdom die het leven hier op aarde ons bieden kan, valt daarbij volkomen in het niet, staat ons zelfs in de weg om de volle gemeenschap met Hem te beleven. Petrus kon dat toen nog niet vatten. En wij kunnen dat ook niet. Totdat Jezus, net als bij Petrus, op ons blaast en zegt: „Ontvangt de Heilige Geest” (Joh.20:22b).