Ook dit hoofdstuk van deze profeet spreekt van een nog ongekende vrede, een heerlijke toekomst. In de eerste plaats voor het volk Israël, maar uiteindelijk ook voor de gehele wereld. Het geheim van deze vrede ligt hierin, dat de mens niet meer in de eerste plaats ijvert voor God, maar dat God in grote ijver voor Zijn volk ontbrandt.
Hoe lang zal het nog duren voor wij als mensen bereid zijn om de liefdevolle leiding van God echt over ons leven te aanvaarden? Hoe lang blijven we nog blind voor dit grote geheim dat de werkelijkheid van God alleen te beleven is in een totale overgave aan Hem?
Hoeveel lijden staat het volk Israël nog te wachten voordat het bereid is om zich zo aan God toe te vertrouwen, dat Hij hen echt veilig kan doen wonen in het land Israël?
In dit bijbelgedeelte lezen we duidelijk het haast hartstochtelijk verlangen van God naar dat grote ogenblik, dat Hij Zelf Zijn volk zal kunnen hoeden als de goede Herder. Dan zal er werkelijk recht gesproken worden. Dan zal er geen oorlog meer zijn of dreiging van oorlog. „Ik, de HERE, zal hun tot een God zijn”(:24).
Dit is een heerlijk profetisch woord, want hier zegt Ezechiël dat Jahwe voor de Joden het onderwerp van hun aanbidding zal zijn. Wanneer we minder over God praten en preken maar Hem meer aanbidden en vanuit de innige verbondenheid met Hem gaan leven, dan zal Hij al het zieke dat door de vervreemding van God in ons leven is ontstaan, genezen en zal Zijn vrede, die alle verstand te boven gaat, weer werkelijkheid worden (Ez.34:16).