Er was in de eerste tijd van Jezus’ werk hier op aarde een grote welwillendheid tegenover Hem: „Hij werd door allen geprezen”(:15).
Toen Hij in Nazaret kwam, waar Hij als kleine jongen was opgevoed, ging Hij op de Sabbat naar de Synagoge, waar men Hem de boekrol van Jesaja ter hand stelde om voor te lezen.
„En Hij vond de plaats waar geschreven is...”
Hoe letterlijk was deze profetie in vervulling gegaan in het leven van Degene die op dat moment voorlas. Daarom zegt Hij dan ook: „Heden is dit Schriftwoord aan uw oren vervuld”.
Niet het gehele woord van de profeet is in vervulling gegaan. Jezus sluit het boek direct na de woorden: „het aangename jaar des Heren...” Doch Jesaja eindigde hier niet. Hij sprak over een jaar van het welbehagen des Heren, maar ook over een dag der wrake.
Het verlossingswerk van Jezus Christus aan het kruis van Golgota heeft veel profetieën in twee delen gesplitst. Dat is iets wat de profeten die spraken toen zelf nog niet konden zien!
Tussen de uitstorting van de Heilige Geest en „de dag des Heren”, zoals Joël het noemde, of tussen het jaar des welbehagens en de dag der wrake, zoals de profeet Jesaja het noemde, ligt de ‘bedeling der genade’ waarin God de gehele wereld oproept om tot bekering te komen! De bedeling der genade die ligt tussen het komen van Jezus op aarde en Zijn terugkomst, is bijna ten einde! De Joden roepen aan de klaagmuur om de komst van hun Messias, maar hoeveel Christenen zien nog uit naar de terugkomst van hun Heer?!
Als we onze ogen gesloten houden voor de tekenen der tijden, zal de wereld, in alles wat aangeboden wordt, ons zo zeer bekoren dat er geen echt verlangen naar Zijn komst zal overblijven!