Na de dood van Mozes geeft God aan Jozua de opdracht het Beloofde Land in bezit te nemen. Dit was een zeer hachelijke onderneming, want om het land in bezit te nemen, moesten eerst de volken die daar woonden, uitgedreven worden. Maar de HERE belooft Zelf vooruit te gaan in de strijd en Hij beveelt Jozua sterk en moedig te zijn.
Opdat hij niet in eigen kracht zou strijden, gebiedt God hem nauwkeurig te handelen, overeenkomstig alles wat in de Wet staat. Ja, hij moet het zelfs dag en nacht overpeinzen. Waarom? Omdat hij dan toegerust zal zijn in de strijd en zijn doel zal bereiken.
Wanneer we door Gods Geest wedergeboren zijn, zullen we merken dat allerlei machten zich tegen ons opmaken en onze geest proberen te infiltreren, teneinde het nieuwe leven in ons te doden. En als we dan niet de geestelijke wapenrusting (Ef.6:10-20) hebben aangetrokken, zullen we beslist struikelen en ons doel missen. We moeten het land, het nieuwe leven dat God ons gegeven heeft, in bezit nemen. Dat wil zeggen dat we ernaar moeten verlangen dat al onze zonden en gebondenheden in de Naam van Jezus overwonnen en aan Hem onderworpen zullen worden. Geen streven naar eigen heiligheid, maar naar een leven tot Zijn eer, zodat Hij zichtbaar wordt in ons leven. En als het ons enige verlangen is Hem te verheerlijken, dan kunnen we er zeker van zijn dat Hij met ons is: „En zie, Ik ben met u al de dagen, tot aan de voleinding der wereld”.
Jezus heeft dit niet gezegd om ons een troostvolle gedachte mee te geven, maar om met een uitgestrekte hand ons leven en werk in deze wereld te bevestigen (Hand.4:30)!