De geschiedenis van Ester speelde zich, nu ongeveer 2500 jaar geleden, in Perzië af. De meeste Joden waren, na een ballingschap van zeventig jaar (Jer.29:10), vanuit Perzië naar hun land teruggekeerd. Maar tot op de dag van vandaag wordt door de Joden over de hele wereld nog steeds uitbundig het Purimfeest gevierd (9:20-23). Dit feest is ingesteld naar aanleiding van wat we hier vandaag lezen. Het wonderlijke is dat in het hele boek Ester de Naam van God niet voorkomt. Maar wel Zijn geweldig handelen met Zijn volk Israël! Als wij de God van het volk Israël hebben leren kennen door onze Here Jezus Christus, wat worden we dan blij bij het lezen van het boek Ester. Wat raken we onder de indruk van Zijn handelen met Zijn volk, Zijn trouw voor hen en voor allen die Hem hebben leren vrezen, niet alleen als de Schepper van Hemel en Aarde, maar ook als onze Hemelse Vader. Als we voor vandaag alleen het zevende hoofdstuk van het boek Ester lezen, dan kunnen we het vast niet laten om daarna het hele boek te gaan lezen! En als we het in die gezindheid lezen, dan worden we overweldigd door de boodschap die er doorheen klinkt: God wil blijkbaar heel nauw betrokken zijn bij elk detail van ons leven. Want de grote en almachtige God heeft er blijkbaar de hand in gehad dat Mordechai, die een complot tegen de koning van Perzië ontdekte, op dat ogenblik niet beloond werd, en dat zijn pleegdochter Ester koningin werd. Dit alles alleen om de Joden, die liever in het weelderige Perzië achterbleven dan naar hun land terug te keren, te redden van een totale uitroeiing.
Maar dan mogen ook wij, als wij Jezus met ons hele hart toebehoren, weten dat ook ons leven onder alle omstandigheden geborgen is in Zijn handen.