In het eerste vers wordt op indrukwekkende wijze de misleiding van de zonde geschilderd. Er staat dat de zonde spreekt. Hier wordt de zonde weergegeven als een persoon. Dat wordt vaker in de Bijbel gedaan, denk maar aan Gen.4:7, waar staat dat de zonde als een belager aan de deur ligt. De satan zelf spreekt diep in het hart van de zondaar, ja zo diep, dat deze denkt dat het zijn eigen gedachten zijn.
Als de Heilige Geest ons leidt in alle waarheid, dan maakt Hij allereerst scheiding tussen de zonde en ons. Paulus zegt vanuit dit licht: „Indien ik nu datgene doe, wat ik niet wens, dan bewerk ik het niet meer, maar de zonde die in mij woont”(Rom.7:20). En het Woord van God, dat het Zwaard des Geestes is (Ef.6:17), schift overleggingen en gedachten des harten (Heb.4:12). Zo wordt het duidelijk dat de eerste vijf verzen van Psalm 36 de mens beschrijven, bij wie de scheiding tussen licht en duisternis nog niet heeft plaatsgevonden. De verzen zes tot en met tien beschrijven de mens bij wie de Geest van God wèl tot Zijn heerschappij is gekomen: „In Uw licht zien wij het licht”. Daarom is deze Psalm voor ons allen de spiegel die God ons voorhoudt!
Wie nog veel van zichzelf verwacht, zal in zijn verblinding doorgaan tot de verdorvenheid van het hart onontkoombaar openbaar wordt en de zelfvoldaanheid overslaat in zelfverachting en hopeloosheid (:3). Eigenlijk is het een zegen als ons zoiets overkomt, want in die nood leren we misschien opnieuw tot God te roepen!?
Jezus zegt, dat ieder die roept, antwoord zal ontvangen. En als God ons antwoord geeft, dan richt Hij ons door Jezus, vanuit al onze duistere onwaardigheid, op in Zijn Licht: „Want bij U is de Bron des levens, in Uw licht zien wij het licht!”