Wie ernaar verlangt om vol te zijn van de Heilige Geest, die wil vol zijn van de Geest van Christus, van de gezindheid van Christus. Hierover kunnen we veel lezen in de Bijbel, want de Geest van God herkennen we in vele Godsmannen die in de Bijbel beschreven staan.
Zo ook hier bij de profeet Micha.
In het gedeelte dat voor het zevende vers staat, klaagt de profeet over de grote duisternis onder het volk.
Wanneer we de moeite nemen om dit rustig te lezen, herkennen we hierin wel heel duidelijk onze eigen tijd. Ja, natuurlijk zijn er mensen die daar anders over denken en vinden dat het zo’n vaart niet loopt. Micha zou door velen een grote pessimist genoemd worden, als hij zo sprak in onze tijd. Maar Micha was niet bedacht op de dingen van de mensen, maar op de dingen van God. Hij sprak niet uit zichzelf, maar het waren woorden van God, één van de laatst bewogen waarschuwingen van God, voordat de ballingschap van het volk onherroepelijk werkelijkheid werd!
Toch spreekt Micha over verlossing. Maar wie zal de verlossing van God zien? Mensen die als Micha hun ogen voortdurend gericht houden op God! Wie zijn oog op God richt, kan niet meer meedoen met de zichzelf overschreeuwende misleiding van deze wereld, die zichzelf bedriegt met een vals optimisme. Zijn degenen die op God vertrouwen dan pessimisten? Nee, het zijn realisten die erkennen niet opgewassen te zijn tegen de geweldpleging van en in de wereld om hen heen. Maar ondanks dit nuchtere inzicht juichen zij in hun God, Die, temidden van de duisternis, met Zijn Licht hen bestraalt zodat zij hoop hebben en weten dat Hìj hen recht zal verschaffen op de juiste tijd!