Een kapitein moet vertrouwen in z’n schip hebben. Maar zelfs het meest betrouwbare schip wordt in een hevige storm een speelbal van de elementen. Een kapitein heeft meer nodig dan vertrouwen in z’n schip.
Zo is het ook met ons. Veel mensen gaan gebukt onder een vreselijk minderwaardigheidsgevoel, anderen lijden aan zelfoverschatting. Beiden zijn een slecht kapitein van hun levensschip. De stormen van het leven zijn nodig om ons te leren dat zelfoverschatting en je minderwaardig voelen je schip hopeloos doen stranden. Als de stormen hevig worden, kom je hopelijk tot de ontdekking dat ook een gezond zelfbewustzijn niet genoeg is om je schip drijvend te houden! Als de woedende elementen het sterkste schip dreigen te breken, verlies je elk vertrouwen in je eigen schip en voel je je veiliger dobberend in het woelige water in een toegeworpen reddingsboei.
Toen het schip van de discipelen dreigde te zinken en Jezus over de golven naderde, verlangde Petrus om veilig bij Hem te zijn. Jezus riep hem bij Zich en Petrus ging zonder aarzelen over de golven. Zijn vertrouwen in Jezus was zo groot dat hij de natuurwetten overwon!
Er zijn hevige stormen in ons leven nodig om tot een echt geloof in Jezus te komen. Als we door de levensstormen heen zo’n hechte relatie met Hem hebben gekregen, kan Jezus ons vragen wat Hij maar wenst. Want dan weten we dat Hij ons de toerusting geeft om te doen wat Hij van ons vraagt. Daar staat ons ‘gezonde’ verstand dan gelukkig even bij stil, net als bij Petrus op de golven. Maar als we dan niet alleen op Jezus zien, krijgen we het nuchtere bewijs dat je op golven niet lopen kunt!