Mozes was gehuwd met Zippora, een dochter van de Midianitische priester Jetro die zelf ook een afstammeling van Abraham was.
Dat Mirjam, de zuster van Mozes, hem minachtte om zijn huwelijk met zijn Ethiopische vrouw was misschien omdat hij hierdoor het monogame huwelijksprincipe verbrak, dat in die tijd geëerd werd, of omdat deze vrouw een afstammelinge was van Cham, die door Noach vervloekt werd (Gen.9:25).
Nu doet het er helemaal niet toe of Mirjam goede gronden had om Mozes te minachten en ook niet of Mozes er goed aan had gedaan om met deze vrouw te trouwen. Wat er wel toe doet is dat Mirjam deze kritiek gebruikte om zichzelf meer op de voorgrond te schuiven.
Laten we er goed van doordrongen zijn dat dit vaak de voornaamste beweegreden is van de kritiek in deze wereld! Paulus zegt: „De liefde zoekt zichzelf niet” (1Kor.13:5), en waar de liefde regeert, is kritiek uit zucht tot zelfverheffing ondenkbaar!
Nu zal iemand die echt met God rekening houdt en Zijn wil doen wil altijd onderwerp van hevige kritiek zijn, zegt de Schrift. Maar hij hoeft nooit bang te zijn voor die kritiek. Want de gemeenste kritiek kan hem niet schaden. Hoe duidelijk heb ik dat in mijn eigen leven mogen ervaren.
Jezus zegt: „Indien iemand Mij dienen wil, de Vader zal hem eren”. Met „eren” wordt niet bedoeld op de handen dragen, maar in de handen dragen. God zal dus voor hem zorgen.
Daarom slaat God Mirjam met melaatsheid, omdat zij eer en aandacht voor zichzelf zoekt door kritiek te hebben op Mozes, de zo bruikbare en zeer beminde dienstknecht van God.