Is dat niet een fanatieke tegenstelling: gelovigen en goddelozen? Neen, het zijn echt twee groepen mensen; maar ik zou dan liever niet zeggen gelovigen en goddelozen. Want hoeveel mensen die zich gelovigen noemen, zijn in werkelijkheid goddeloos, omdat zij in de praktijk van hun leven echt geen ‘welgevallen hebben aan des HEREN Wet en diens wet overpeinzen bij dag en nacht!’
Wie van harte blij is, gelukkig is dat hij Gods Woord heeft, niet om in de kast te zetten, maar om er uit en door te leven, die is als een boom geplant aan waterstromen...
Er zijn veel mensen die hier niets van beleven en daarom zeggen dat het niet klopt. Maar deze mensen kennen ook de vreugde der wet niet. De wet, het Woord van God, is hun tot een last in het leven. Er staat immers zoveel in, waardoor, als je je daar serieus aan zou houden, het eigenlijk onmogelijk zou worden om nog gelukkig te leven!!
Arme mens die met de wet van God tobt, zonder God Zelf te hebben leren kennen. Dat vraagt God ook van geen mens! God heeft Zich eerst wonderlijk aan Israël geopenbaard, voordat Hij Zijn wijze wetten aan hen gaf. En ieder mens die probeert God te leren kennen door Zijn wetten te houden, heeft de zaken ondersteboven gekeerd. Hij zal er hoogstens in verstrikt raken. Maar wie God door Jezus Christus heeft leren kennen, hongert naar Zijn Woord en kan het daarom niet meer onder spotters uithouden.
Wie Gods Woord tot z’n hart laat doordringen, vervreemdt daardoor van de denkpatronen van deze wereld en wordt een vreemdeling op aarde, zoals alle getuigen van God waar de Bijbel van spreekt.