Dit gedeelte is een zesvoudig „wee”. De profeet spreekt het „wee” uit over mensen die huis aan huis voegen en akker aan akker, tot er geen plaats meer over is. Dit is een heel actueel „wee” voor deze tijd waarin zo velen proberen groot te worden. Kijk maar in het zakenleven, hoe men streeft om door middel van fuseren steeds meer grip op alles en allen te krijgen. ‘Anders gaan we er aan’ is het gangbare excuus. Nu, een excuus is voor velen wel nodig als men ziet over hoeveel ‘lijken’ men gaat.
Niet alleen in het zakenleven, maar ook op kerkelijk terrein zien we hoe men probeert meer greep op een en ander te krijgen door alles onder één noemer te brengen. Dan kunnen we de zaken immers grootser aanpakken. Maar daardoor gaat vaak het respect voor het individu verloren en speculeert men op massa-instincten en massa-effecten. Maar het heeft ontegenzeggelijk ‘resultaat’. En we raken hierdoor zo in een roes van succes, dat we de afhankelijkheid van de levende Here eerst verliezen en dan al gauw niet meer missen, omdat we onszelf koning hebben gemaakt.
Maar niet iedereen leeft in die roes van succes. Er zijn er nog die vragen naar God. Zij weten dat Hij komt als een dief in de nacht. „Zalig hij, die waakt”, zegt onze Heer (Openb.16:15). Want eens zal veel groots opgezet werk, ook op geestelijk terrein, blijken te falen. Maar tot zo lang zullen de groten hun feesten blijven vieren. Ach, af en toe een vroom praatje tussen de glaasjes door: „Hij haaste Zich, Hij volvoere snel Zijn werk, opdat wij het zien” (:19). Ja, iedereen zal het zien hoe hun wortel als molm wordt, „omdat zij de wet van de HERE der heerscharen verworpen hebben en het woord van de Heilige Israëls hebben versmaad” (:24).