Wat is dat prachtig uitgedrukt: „de gezonde woorden van onze Here Jezus Christus”. Velen hebben er lange, anderen korte tijd voor nodig om onder de bekoring te komen van de eenvoud en de directheid van Jezus’ woorden. Maar hier wordt meer gevraagd dan alleen onder bekoring te komen: „Indien iemand... zich niet voegt naar de gezonde woorden van onze Here Jezus Christus...” Als we ons er alleen maar door laten bekoren, dan vervallen we tot ijdel gepraat en vallen we in de strikken van de satan die ook heel goed over de bijbelse waarheden weet te spreken (Luc.4:1-13), maar die zich niet aan de gezonde woorden van God onderwerpt.
Wanneer wij de Bijbel kennen en niet verder komen dan er dierbaar over te praten, blijven de gevolgen niet uit. We vinden het dan heerlijk om te zeggen: ‘ik ben het niet met u eens’. We redetwisten dan graag en stellen ons boven de andersdenkenden. Kortom, alles wat in het vierde vers staat zal ons dan niet meer vreemd zijn. En dat alleen omdat we ons niet eenvoudig voegen, onderwerpen aan de gezonde woorden van Jezus.
De godsvrucht wordt dan iets waar we zelf beter van worden, in plaats van dat zij heil voor anderen zal voortbrengen. Wanneer de leer der godsvrucht: leren kinderlijk ontzag voor Vader te hebben, niet meer bij ons past, worden we eigenwijze kinderen die hoogdravend over God weten te praten en onderwijl zichzelf verheffen, in plaats van in diep ontzag voor Hem te buigen. O, als eenmaal het verlangen om er zelf beter van te worden ons te pakken heeft gekregen, willen we onszelf verrijken en zinken we weg in een materieel begeren. Wie zal dan nog vragen naar die smalle weg ten leven die Jezus ons wijst!?