Jezus zegt van Johannes de Doper, dat er niemand heeft geleefd die groter was dan hij (:11). Maar toch is deze grote Johannes, toen hij in de duistere keldergewelven van het paleis van Herodes was opgesloten, gaan twijfelen. En wie zal hem dat durven verwijten?
Alleen wie zelf in de diepste beproevingen is terechtgekomen, zal er iets van kunnen verstaan. Johannes heeft zijn twijfel niet verdrongen, maar heeft het eerlijk aan zijn discipelen beleden en zij zijn met dit probleem naar Jezus gegaan.
Jezus verwijt Johannes niets. Hij roemt hem zelfs tegenover de mensen rondom Hem. Maar tegen de discipelen van Johannes de Doper zegt Hij: „Gaat heen en boodschapt Johannes wat gij hoort en ziet” en dan citeert Jezus drie verzen uit Jesaja, die duidelijk wijzen naar de komst van de Messias. Deze gedeelten uit Jesaja gingen, voor de ogen van alle mensen daar, machtig in vervulling in de woorden en werken van Jezus van Nazaret. En dat moest de troost zijn voor Johannes, die het daglicht nooit meer zou zien...
Als wij in zware beproevingen terechtkomen, laten wij dan onze troost vooral zoeken in de realiteit van het Woord van God. In deze tijd van geringe geloofskracht zullen wij, wanneer we ons op de vervulling der profetie richten, van twijfel verlost worden. Dan gaan we weer meer, ja alles verwachten van Hem die niet alleen bijna tweeduizend jaar geleden door Zijn woorden en werken bewezen heeft de beloofde Messias te zijn, maar die ook nu in Zijn opstanding uit de doden, de bevrijding uit alle nood zo daadwerkelijk schenken wil aan iedereen die het gelovig van Hem verwacht.