David heeft een veelbewogen leven gehad. Soms behaalde hij een grote overwinning en dan loofde hij Zijn God. Ook bedreef deze koning eens een grote zonde en de profeet Natan kwam David bestraffen. Natan zei tot David: „Waarom hebt gij het Woord des Heren veracht, en gedaan wat kwaad is in Zijn ogen?”(2Sam.12:9). David erkende zijn zonde. Hij sprak: „Ik heb tegen de Here gezondigd”. En Natan mocht in opdracht van God tegen David zeggen: „De Here heeft uw zonde vergeven: gij zult niet sterven”. David heeft daarna nog een heel vruchtbaar leven mogen leiden. Niet een leven van louter voorspoed. Zijn leven werd geen rustig kabbelend beekje, zou je kunnen zeggen. Neen, David verkeerde dikwijls in grote strijd. Maar in al die strijd riep David Zijn machtige God aan om hem te helpen zijn volk te regeren.
Voordat David zou gaan sterven, gebood hij zijn zoon Salomo: „Neem uw plicht jegens de Here, uw God, in acht: wandel op Zijn wegen en onderhoud Zijn inzettingen, geboden, verordeningen en getuigenissen”(1Kon.2:3).
Willen wij de geboden van God bewaren? Nee, ze niet netjes wegstoppen in een laatje, ergens verborgen en er niet meer aan denken. Gods geboden bewaren betekent die geboden overdenken èn onderhouden, dag en nacht!
Als wij in de Here Jezus geloven en Zijn woorden ter harte nemen, verlangen wij er naar in Zijn Licht te wandelen. Laten wij ernst maken met de soms strenge, doch altijd liefderijke woorden van Jezus Christus, Die ons vanuit de duisternis van ons angstig bestaan roept om naar Hem toe te gaan om in Hem het echte leven in het Licht te ontvangen.