Wat doet een kind dat met zijn handen vol speelgoed de kamer binnenkomt en hem wordt iets nog mooiers aangeboden? Hij zal eerst proberen het nieuwe, het mooiere, er nog bij te pakken, maar op het moment dat hij zijn handen er naar uitstrekt, valt alles wat hij had op de grond. Misschien gaat hij huilen omdat hij alles kwijtraakt, maar de vreugde over het nieuwe kan het ook winnen en zijn lege handen worden gevuld met datgene waardoor hij het oude kwijtraakte. Zo is het ook met het geloof. Als we eenmaal begrepen hebben hoe groot de rijkdom van het nieuwe leven is dat God ons geeft, strekken we onze armen er naar uit en verliezen daardoor dat, wat we zo krampachtig vasthielden. De meest ongelukkige mensen zijn zij die dan gaan treuren om wat ze kwijtraakten.
Maar wie zich volkomen uitstrekt naar wat God geeft, vergeet zelfs het oude en beleeft dat het oude rommel, vuilnis, is (Fil.3:8,9). Voor wat eerst wel aardig leek, gaan we ons dan schamen, we gaan het zelfs haten omdat we van alle dingen in het Licht van God de werkelijkheid gaan zien. Het Licht van God maakt de waarheid openbaar, schokkend en realistisch! En de duivel zal altijd proberen om ons buiten de lichtstralen van Gods Evangelie te houden.
Maar het Licht straalt in deze wereld en wie het ziet vlucht er voor weg òf komt in het ontdekkende Licht en laat het tot in z’n hart doorstralen. Wat een wonderlijke bevrijding vindt dan plaats! Wie zou, als hij ziet wat het Licht uitwerkt in het leven, er nog voor vluchten?
Natuurlijk, dan is het gedaan met de rust die slechts schijn was! Want als in Christus de waarheid zich aandient, staat de werkelijke vrijheid voor de deur!