Maar gij zult de Here, uw God, dienen.” Gelukkig hoeven we ons geen eigen mening te vormen over wat het dienen van God inhoudt, want dat staat in dit gedeelte duidelijk omschreven: ‘aandachtig luisteren; doen wat Ik u zeg; niet buigen voor afgoden; niet doen naar de werken van de ongelovigen en hen zelfs beletten om deze werken te doen!’
Dat is toch wel heel wat anders dan wat wij er in de regel van maken: op zondag twee keer naar de kerk gaan; ieder het zijne geven; doen wat goed is in eigen ogen.
Datgene wat God dienen noemt, kan alleen werkelijkheid worden als we Hem vrezen: ‘kinderlijk ontzag voor Vader hebben’. Dat wat wij vaak van de godsdienst gemaakt hebben, is toch eigenlijk vreselijk eigenwijs. Daarom is de zonde ons leven niet alleen binnengeslopen, maar zelfs als koning over ons leven gaan heersen. Als we ophouden om eigen-wijs te zijn en weer diep ontzag voor de levende God krijgen, zullen we het kwade gaan haten en genezing ontvangen, zoals de Spreukendichter het zegt: „Het zal medicijn wezen voor uw vlees”. Dat is niet zo mooi vertaald. In plaats van vlees kunnen we beter schrijven: binnenste, kern of ziel. Als we onze eigen-wijsheid opgeven door te gaan luisteren naar God, en doen wat Hij zegt, zal dat onze zielen genezen. Wat een zware, wat een onmogelijke opdracht! Maar als we de opdracht serieus nemen, komt God ons tegemoet: Hij heeft Jezus Christus gezonden, Die de barricade van de zondeschuld heeft weggebroken door te sterven aan het Kruis. Wie eigen-wijsheid prijsgeeft en God wil dienen, zal de bevrijding beleven van de zonde en de kracht van de Heilige Geest gaan ervaren om te gehoorzamen en daardoor gezond worden.