In de dagen van Jezus op aarde vroeg een man aan Hem: „Wat moet ik doen om behouden te worden?”
Wat een rust en vrede ligt er voor ons klaar, als we het antwoord op deze vraag belangrijker gaan vinden dan de vraag zelf. Want echt, het lijkt wel of er in ons hart een verzet is om echt naar het antwoord te luisteren! Waarom? Omdat we te trots zijn om te aanvaarden dat het Goddelijk antwoord op deze vraag eenvoudig is: ‘niets!’ Niets? Ja, want God heeft alles gedaan voor ons eeuwig behoud, door de Christus te doen sterven voor ons allemaal, opdat wij zullen leven, voor eeuwig. ‘Dat moet je maar geloven!’, zal degene antwoorden die denkt toch nog wat te moeten presteren. Maar nee, Paulus zegt dat geloven ook een gave van God is! En dan slaan we weer door naar de andere kant en zeggen: ‘Het moet je maar gegeven worden!’
Maar nee, het is ons gegeven! En we moeten niet, maar we mogen er uit leven! Ieder mens heeft de mogelijkheid gekregen om te geloven, omdat God in Christus ons zo tegemoet komt, dat dàt vertrouwen dus geloof geeft, als we maar durven te erkennen dat er, buiten Hem om, echt niets te vertrouwen, te geloven is.
Ik merk dat God mij, door de jaren heen, daar steeds meer van overtuigt. En dat maakt mijn leven zo rijk!
Zo blijft er niets anders over dan God, in Wie wij steeds meer ons vertrouwen leren stellen! Verder niets? Maar dat is toch meer dan alles!
En bovendien, er is zo ontzettend veel te doen! Want vanuit deze relatie met God gaan we dan, tot in alle eeuwigheid, bezig met al het werk dat Hij tevoren voor ons heeft gereed gemaakt, opdat we niet zouden zwoegen, maar wandelen!