Wie zegt God te kennen en toch denkt zijn eigen weg te kunnen gaan, misleidt zichzelf en de waarheid is in hem niet, zegt de apostel Johannes (1Joh.1:6).
Israël was Gods volk en dat is het nog en zal het blijven zolang de zon en de maan ons zullen verlichten (Jer.31:36).
Maar als men tot het volk behoort, is dat nog geen garantie dat men daarom ook naar de wil van God leeft! God zegt tegen Jesaja, dat het volk helemaal niet meer weet wat goed en wat slecht is, hoewel men de wet uit het hoofd kent! Daarom waarschuwt Hij Jesaja om zich op geen enkele manier te vereenzelvigen met het volk (:12).
In het Nieuwe Testament wordt ons op verscheidene plaatsen iets dergelijks gezegd: „Maar gij geheel anders: gij hebt Christus leren kennen” (Ef.4:20), en: „Daarom gaat weg uit hun midden, en scheidt u af, spreekt de Here, en houdt niet vast aan het onreine” (2Kor.6:17). Als we werkelijk God ontmoeten in ons leven, zal Hij ons ongeveer hetzelfde zeggen als tegen Jesaja en ons waarschuwen niet op de weg van dit (vrome) volk te gaan. Maar het blijft gelukkig niet bij wat niet mag! Hij wijst ons ook de goede weg! „De HERE der heerscharen, Hèm zult gij heilig achten en Hij moet het voorwerp van uw vrees zijn.” Dan zullen we werkelijk veilig zijn onder Zijn vleugelen, terwijl anderen, die God niet heiligen in hun leven, zullen struikelen, vallen en verpletterd worden! Dit laatste is een vreselijke uitspraak. Maar laten we goed bedenken dat deze woorden van God niet gelden voor de heidenen, maar voor diegenen, die het Woord van God gehoord hebben, misschien wel zondag aan zondag, maar het maandag aan maandag naast zich neer hebben gelegd, alsof God op zondag niet sprak!