Gij zijt het zout der aarde.„ Dit zegt de Here Jezus tegen Zijn discipelen. Kunnen zij het waar maken om in een wereld vol ellende een zoutend zout te zijn? Jezus zegt ook: „Gij zijt het licht der wereld”. Zijn de discipelen dat? Uit zichzelf helemaal niet. Lees maar in Matteüs 17:14-21. Daar wordt verteld, dat iemand bij de Here Jezus kwam en vroeg of Jezus zijn zoon wilde genezen, want zijn zoon was maanziek en, staat er: „Ik heb hem naar Uw discipelen gebracht en zij hebben hem niet kunnen genezen”. Dat is wel een aanklacht!
De Here Jezus zegt dan tegen Zijn discipelen: „Hoelang zal Ik u nog verdragen?”
Dat de discipelen de jongen niet konden genezen, kwam door hun kleingeloof, zei Jezus. Toch wisten zij dat Jezus de Zoon van de levende God was. Simon Petrus had het gezegd: „Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God!” (Matt.16:16).
Als wij naar de nood van de wereld kijken, niet alleen ver weg maar ook heel dichtbij, wat voelen we ons dan vaak machteloos! Er zijn zoveel mensen die hunkeren naar een uitgestrekte hand van God maar het lijkt hun of God geen antwoord geeft. Voor hen is het of God niet bestaat of niet naar hen wil luisteren! We moeten ons niet in de war laten brengen door alle nood die we zien. Er is redding, God wil daadwerkelijk antwoord geven aan hen die om Hem roepen. Maar alleen als onze harten weer volkomen toegewijd zijn aan God, zal Zijn kracht van ons kunnen uitgaan. Pas als God Zijn liefde in onze harten kan uitstorten, liefde die niet vraagt, maar geeft om Christus wil, dan zullen ook wij, net als de discipelen na de Pinksterdag, in veel nood Goddelijke uitkomst mogen brengen.