Een ontroerend hoofdstuk! Sadrak, Mesak en Abednego waren Judese mannen in de Babylonische ballingschap. Ze waren tamelijk hoog opgeklommen op de maatschappelijke ladder, want ze hadden het bestuur over het gewest Babel opgedragen gekregen. Ze gehoorzaamden de koning in alles, op één ding na! Ze weigerden de afgoden te dienen! Nooit vergaten ze dat ze anders waren.
Toen ze niet voor het beeld van de koning wilden buigen, werden ze ter verantwoording geroepen en met een verbazingwekkende kalmte en zekerheid, wetende wat hun te wachten stond, kwamen ze op voor de God van Israël.
Het kwam er voor hen niet op aan of God een wonder zou doen of niet; ze kozen voor Hem en gaven Hem ten aanhore van iedereen de eer. Hadden ze deze moed uit zichzelf? Neen, maar ze hadden geleerd in alle omstandigheden op God te vertrouwen. En nu de proef kwam, was voor hen de keuze niet moeilijk meer. Ze werden inderdaad in de brandende oven geworpen, maar o wonder, tot grote verbazing van de koning waren er nu vier in plaats van drie mannen in de oven! Wat een les en tegelijkertijd een bemoediging voor ons! Wanneer we aangevochten worden, mogen wij weten dat Jezus met ons is in de strijd. Niet als iemand die afwachtend toekijkt hoe wij het er van af brengen, maar als iemand die volkomen met ons meeleeft, omdat Hij in alle dingen op gelijke wijze als wij verzocht is geweest (Heb.4:15).
Laten we Hem eren, boven de zichtbare en onzichtbare wereld, nu het nog genadetijd is, want het gaat er echt niet om of wij brandschoon uit de strijd komen, maar dat Hij ook door ons de eer ontvangt die Hem zo mateloos toekomt!