Het eerste vers is misschien moeilijk te begrijpen, daar het voor meer uitleggingen vatbaar is. Ik weet niet waar „in het geloof” bij hoort. Wordt hier bedoeld dat we de zwakken in het geloof aanvaarden moeten of dat we de zwakken in het geloof aanvaarden moeten? Allebei is in ieder geval waar. Wat er achter staat is nog moeilijker te begrijpen: „Maar niet om overwegingen te beoordelen”. Ik heb er lang over nagedacht, maar ik voor mij persoonlijk lees eruit: zonder reserve, zonder voorbehoud.
Soms aanvaarden we mensen en dan bedoelen we dat we hen niets in de weg zullen leggen, mits ze ons niet te na komen. ‘Ach, ik aanvaard hem’, zeggen we dan om ons naar anderen te excuseren vanuit het gevoel dat we eigenlijk al heel erg ver met deze persoon gegaan zijn...
Maar de Bijbel bedoelt met aanvaarden: iemand in je hart sluiten, hem serieus nemen!
In de Gemeente van Jezus Christus aanvaarden we iedereen voor honderd procent, zoals hij door Jezus Christus Zelf aanvaard is. „Wie zijt gij, dat gij eens anders knecht oordeelt? Of hij staat of valt, gaat zijn eigen Heer aan”!
Wat hebben we de gezonde en heilige sfeer van de Gemeente verziekt door het beoordelen van elkaar! Maar dat komt alleen omdat we de Heer der Kerk niet meer serieus hebben genomen. We aanvaarden iemand in de Gemeente op andere gronden dan Jezus Zelf hem of haar aanvaard heeft. En daarom missen zovelen nu precies dat wat ze nodig hebben om tot volle ontplooiing te komen: het veilig zijn in de gemeenschap van gelovigen. Maar als we iedereen, ook hen die in de wereld veracht zijn, om Christus’ wil aanvaarden, zal er weer veel geluk en echt genezing zijn.