Wat zijn er veel mensen die het Woord van God horen en het niet verstaan! Er wordt veel zaad gestrooid, maar het valt niet allemaal in goede aarde. Als wij het Woord Gods horen verkondigen, wat doen we er dan mee?
Gaan we dan de stilte in om dit woord in ons hart te laten doordringen? Wanneer we na het horen van een preek overgaan tot de orde van de dag, zonder eerst stil te worden voor God om Hem te vragen wat Hij ons hierin te zeggen heeft, dan schiet het zaad geen wortel. Het gepredikte woord moet vlees en bloed worden, het moet dus gestalte krijgen in ons leven. Zo niet, dan zullen we in tijden van beproeving afvallig worden. We hebben dan in de tijd dat God ons zegende, niet geleerd om Hem de eer te geven en zo op Hem te blijven vertrouwen.
In de verzoekingen die op ons afkomen, zullen we dan in paniek raken en schreeuwen: ‘Waar is nu mijn God?!’
Dan zullen we merken dat we op onszelf gebouwd hebben en de Stem van God genegeerd hebben.
Ook zijn er mensen die zo aan de aardse dingen gebonden zijn, dat ze niet aan God toekomen. Misschien zijn ze echt wel vroom en godsdienstig, maar ze dragen geen vrucht omdat ze in hun vroomheid alleen op zichzelf gericht zijn.
Dit alles gaat, zoals het hier staat (:14): „gaandeweg”.
Kennen we dat ook in ons eigen leven, dat we plotseling bemerken, dat we „gaandeweg” God zijn kwijtgeraakt? Dan zijn we geestelijk verdord en daardoor, als het er werkelijk op aankomt, onbruikbaar geworden. Maar wie geleerd heeft te volharden in het doen van Gods wil, die zal onder alle omstandigheden vrucht dragen voor Hem.