Wanneer ons gehoor verwend is, zegt de dagtekst, zullen we het niet meer verdragen dat ons de waarheid wordt gezegd, maar zullen we leraars bijeen halen die onze eigen begeerten zullen bevestigen! Paulus zegt tegen Timoteüs dat die tijd komen zal, maar wíj weten heel zeker dat we nu in die tijd leven. Wij vragen ons niet meer af of iemand als dienstknecht van God spreekt, maar of hij naar onze zin spreekt. Ons gehoor is verwend. We zijn overladen met kennis, maar het maakt ons alleen opgeblazen; het bepaalt ons praktische leven niet meer!
Wanneer iemand werkelijk de boodschap van God zou brengen, wordt hem zeker een spreekverbod opgelegd. „Spreekt tot ons aangename dingen.” Dit is de harde werkelijkheid. De gezonde leer van de Bijbel is dat een mens tot niets goeds in staat is, dat zijn keel een open graf is, dat addervergif onder zijn lippen is, dat ellende en verwoesting op zijn wegen zijn (Rom.3:13-16). Voor wie zal de boodschap dat wij opnieuw geboren moeten worden nog kracht hebben, als we gemakshalve maar veronderstellen dat ieder mens de Geest van God heeft? Hoe kunnen we ooit bereid zijn om werkelijk aan onze ik-gerichtheid gekruisigd te worden, als we maar gemakshalve veronderstellen dat we allemaal ‘van huis uit’ al met Christus mede-gekruisigd zijn?!
Daarom... er komt een dag voor ieder die de gezonde leer verwerpt, dat de steen die een hoeksteen had moeten zijn, onbetrouwbaar zal worden en zal gaan wankelen en neerstorten en allen zal verpletteren die hun gehoor hebben verwend en het aangename zochten in plaats van de waarheid lief te hebben! Dit is geen dreigement, maar een indringende doch liefdevolle waarschuwing voor ons over wie het einde van deze eeuw gekomen is!