Een slaaf die de slavernij ontvlucht, blijft zijn hele leven de angst houden dat hij gegrepen zal worden. Een slaaf echter die is vrijgekocht, is werkelijk vrij en behoeft geen angst te hebben ooit nog eens in slavernij terug te vallen. Paulus zegt dat de mens zonder God een slaaf der zonde is (:17). Hoeveel mensen proberen niet onder het juk van deze slavernij weg te komen! Humanisme en Kracht van het Positief Denken zijn daar duidelijke voorbeelden van. Maar het zijn slechts pogingen - en soms met verrassend resultaat - om uit de slavernij te vluchten. Men moet dan altijd op de hoede blijven om niet weer terug te vallen! Doch ook degenen die zich wel Christenen noemen, maar steeds hun best moeten doen om niet meer te zondigen, zullen hetzelfde ervaren. Jezus zegt: „Wanneer de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult gij werkelijk vrij zijn”. Dan is het geen zelfbevrijding, dus ontvluchten meer, maar vrijgekocht worden door het Bloed van het Lam. En wie door Hem is vrijgekocht van de slavernij der zonde, heeft geen energie meer nodig om tegen zijn eigen zonde te strijden, maar kan al zijn krachten wijden aan Gods Koninkrijk, dat ondanks alle toenemende duisternis heerlijk baan breekt over de wereld, nl. in de harten van degenen die zich volkomen overgegeven hebben aan de vrijmakende kracht van Jezus Christus! Het 22e vers zegt: „Maar thans, vrijgemaakt van de zonde en in de dienst van God gekomen...” Velen van ons beleven zo weinig van de vrijmaking van de zonde omdat ons hoogste doel is geworden: geen last van de zonde meer te hebben, inplaats van volkomen onze God te kunnen dienen!
Pas in het ons ten dienste van God stellen ervaren we de daadwerkelijke bevrijding van zonde!