Het was een groots gebeuren toen Ezra het Boek opende om de Wet voor te lezen aan allen die daar bijeen gekomen waren. Maar voor er uit werd voorgelezen, begon Ezra eerst God te loven en het hele volk ging mee in deze lofprijzing!
Wat slaan wij vaak achteloos de Bijbel open, zonder eerst tot een werkelijke lofprijzing van God te zijn gekomen. Daarom is de Bijbel voor velen vaak wel een interessant boek, maar toch een dode letter (2Kor.3:6)! Maar wanneer we eerst in aanbidding voor God zijn geweest, gaat God machtig spreken door het Woord dat we lezen!
Zo was het ook hier. Na de lofprijzing werd er niet alleen voorgelezen, maar er werd ook uitleg gegeven, zodat degenen die luisterden het ook verstonden. De gevolgen bleven niet uit. Want iedereen die het Woord van God hoort en het verstaat, komt diep onder de indruk van God en voelt hoe ver we van Hem zijn afgedwaald.
Maar wie achteloos of uit gewoonte een stukje leest, om het dan gedachteloos naast zich neer te leggen, die verhardt bij het zo lezen van de Bijbel zijn hart telkens meer. En dat geeft een verklaring voor zoveel christelijke harde harten!
Maar toen Israël na de lofprijzing en aanbidding de Wet hoorde en begreep, weende het hele volk.
Als we door het biddend lezen van het Woord van God tot besef komen hoe ver we vervreemd zijn van God en we verdriet krijgen over onze zonden, dan komt God ons tegemoet als ‘de God aller vertroosting’ (2Kor.1:3) en troost ons met hemelse troost en blijdschap: „Bedrijft geen rouw en weent niet”, maar heilig de dag dat u het Woord van God ging verstaan tot een feestdag! Wees blij, ga een feestmaal aanrichten voor de uwen en laat anderen er in delen!