De tekst van vandaag staat niet op zichzelf, maar is onlosmakelijk verbonden met de voorgaande.
In beide verzen samen staat de opdracht: „Vertrouw op de Here en doe het goede, woon in het land en betracht getrouwheid; verlustig u in de Here...” En daaraan is dan de belofte verbonden: „...dan zal Hij u geven de wensen van uw hart” (Ps.37:3,4). Wat zouden we toch graag de wensen van ons hart verkrijgen! Maar wat voldoen we toch moeilijk aan de opdracht die God als voorwaarde stelt.
Toen de Israëlieten Farao en zijn ruiters achter zich zagen naderen, werden zij zeer bevreesd. Ze schreeuwden tot de Here, staat er. Maar of ze op Hem vertrouwden? Nee, echt niet.
Want je kunt pas op iemand vertrouwen, als je hem hebt leren kennen als iemand die te vertrouwen is. En Israël kende zijn God nog te weinig om in beproevingen echt op Hem te vertrouwen. Hebben wij God al zo leren kennen in ons leven dat we in moeilijke omstandigheden het echt met Hem wagen?
God leren we alleen kennen door Hem te gehoorzamen, zoals Jezus zegt: „Wie Mijn geboden heeft en ze bewaart..., Ik zal Mijzelf aan hem openbaren” (Joh.14:21).
God wil ons zo graag de wensen van ons hart geven, maar Hij kan dat alleen als we Hem vertrouwen en Hem gehoorzamen. Immers, iemand gehoorzamen, zonder hem te vertrouwen, doe je alleen uit angst of uit berekening. Het is belangrijk te weten voor onszelf of onze gehoorzaamheid aan dat wat God zegt, voortkomt uit angst of uit het ons echt geborgen weten in Hem. Echt gehoorzamen en vertrouwen horen bij elkaar en alleen hierin voelen we ons veilig en gelukkig en pas dan kunnen we ons ook echt verlustigen in Hem.