In dit korte stukje zegt Mozes tot vijf keer toe: „De Here Zelf zal...”
Ach, als het alleen maar in dit stukje van de Bijbel stond, dan zouden we er aan voorbij kunnen gaan. Maar telkens weer komt God tot ons in Zijn Woord met de vraag of wij ons werkelijk aan Hem willen toevertrouwen, of wij ons werkelijk door Hem willen laten leiden in alle dingen.
Eigenlijk zou Mozes met een gerust hart zijn moede hoofd neer kunnen leggen. Als hij er niet meer was, zou immers God Zelf voor Israël uittrekken? Mozes had echter niet veel hoop. Lees het volgende hoofdstuk er maar op na. Doch één ding is zeker... aan God zal het niet liggen! Gedurende de veertig jaren dat het volk rondzwierf in de woestijn, had Hij getoond dat Hij voor het volk uittrekken wilde met een opgeheven arm. „En de Here zal met hen doen, zoals Hij gedaan heeft...”(:4).
God is niet veranderd. Ook het Nieuwe Testament staat vol van Gods belofte dat Hij voor ons uit zal trekken.
Maar het is ònze weerspannigheid en hardnekkigheid (31:27), onze eigenzinnigheid en onbeschrijfelijke zelfoverschatting die het onmogelijk maken, dat God Zelf voor ons zal uittrekken. Het is bij ons precies hetzelfde als bij Israël in die dagen.
God stelt ook ons leven en dood, zegen en vloek voor ogen (30:19). Want het is ondenkbaar dat God ons anders zou behandelen dan de mensen in de oude bedeling. De Hebreeënbriefschrijver zegt: „Hoe zullen wij dan ontkomen indien wij geen ernst maken met zulk een heil, dat allereerst verkondigd is door de Here, en door hen, die het gehoord hebben, op betrouwbare wijze ons is overgeleverd”(Heb.2:3).